ΤΟ ΣΤΑΧΥ: ΤΟ SITE THΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΔ

ΚΙΝΗΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Το Κίνημα ¨ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¨ ιδρύθηκε στις 12 Μαΐου 1953 από τον αείμνηστο, συνεπή και ασυμβίβαστο χριστιανό αγωνιστή Νικόλαο Ψαρουδάκη του Σταύρου.
Θεμελειώδεις καταστατικές αρχές της ΧΔ όπως τις όρισε ο ιδρυτής της :

• Η πίστη στην Ορθοδοξία

• Το πολιτικό πρόβλημα, κάθε εποχής, είναι μέρος του κοινωνικού και το κοινωνικό, μέρος του ανθρώπινου προβλήματος

• Η ανάλυση των πολιτικοκοινωνικών προβλημάτων και οι προτάσεις για την αντιμετώπισή τους πρέπει να έχουν ως πηγές έμπνευσης τον Χριστιανικό Κοινωνισμό ( ή κοινωνισμό του Χριστιανισμού ) και τα πορίσματα της επιστήμης.

• Τα υπάρχοντα κοινωνικά συστήματα Αστικό-καπιταλιστικό και Μαρξιστικό-Κομουνιστικό έχουν κοινή κοσμοθεωρητική και φιλοσοφική αφετηρία, τον ΥΛΙΣΜΟ. Τον έμπρακτο, το πρώτο και τον φιλοσοφικό, διαλεκτικό, το δεύτερο. Και τα δύο αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως εργαλείο της παραγωγής και ως καταναλωτικό ον, σε αντίθεση με την Ορθοδοξία, που σε κάθε άνθρωπο ¨βλέπει¨ ένα και μοναδικό πρόσωπο ¨κατ΄ εικόνα και ομοίωση¨ του Δημιουργού-Τριαδικού Θεού, μια μετοχή στην αιωνιότητα!
Έτσι για τη ΧΔ, τα υλιστικά συστήματα και τα κόμματα που τα εκφράζουν δεν μπορούν από τη φύση τους να υπερασπίσουν τον άνθρωπο. Αντιθέτως, η λειτουργία τους οδηγεί νομοτελειακά σε πολέμους, στη βία, στην εκμετάλλευση των αδυνάτων, σε προνόμια στους λίγους και φτώχεια στους πολλούς, σε πνευματική συσκότιση, στη ληστρική χρήση του οικοσυστήματος, στο θάνατο της φύσης, του ανθρώπου και της ανθρωπιάς.
Η ΧΔ στα πρώτα στάδια της, έχει ως όργανα αποφάσεων τον Πρόεδρο και ιδρυτή της και μια προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή.
Το 1961 συγκροτείται οργανωτικά η νεολαία της ΧΔ, η Ελληνική Χριστιανοδημοκρατική Οργάνωση Νέων ( Ε.Χ.Ο.Ν. ).
Το 1967, η ΧΔ διαθέτει πυρήνες και Τοπικές Οργανώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες Νομών και περί τους 1000 αντιπροσώπους της, ανά τη χώρα. Έχει αποφασιστεί η κάθοδός της στις εθνικές εκλογές του Μαΐου 1967, οι οποίες, όμως, ματαιώθηκαν από την απριλιανή Δικτατορία.
Στην επτάχρονη Χουντική διακυβέρνηση η ΧΔ δεν συμβιβάστηκε ούτε μια στιγμή με το καθεστώς. Αντιθέτως, το πολέμησε, απελπιστικά μόνη, μέχρι τέλους, τόσο με την παράνομη εφημερίδα «ΧΑΡΑΥΓΗ» της ¨ΕΧΟΝ¨, όσο και με εγκυκλίους οδηγίες προς μέλη και φίλους, κυρίως, όμως, με την εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», που υπήρξε ή εφημερίδα ¨πρότυπο¨ της αντιδικτατορικής αντίστασης.
Το 1975 πραγματοποιείται το Α΄ Συνέδριο το οποίο εκλέγει Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, και Κεντρική Επιτροπή. Ψηφίζει επίσης το νέο Καταστατικό και τις θέσεις της ΧΔ. Έκτοτε η πορεία του κινήματος είναι συντεταγμένη, Στις 22-24 Ιουνίου 2007 θα γίνει το ΣΤ΄ Συνέδριο.
Στη μεταπολιτευτική περίοδο η ΧΔ υιοθέτησε εκλογική τακτική συνεργασιών στη βάση:

• Της Ιδεολογικής, Οργανωτικής και πολιτικής Αυτοτέλειας

• Ενός προγράμματος κοινών θέσεων
Με τους όρους αυτούς συνεργάστηκε:

• Το 1974 με την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις

• Το 1977 στο σχήμα «Συμμαχία των 5 προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων», με την Σοσιαλιστική Πορεία, Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία, ΚΚΕ-εσ, και την ΕΔΑ.

• Η ¨Συμμαχία¨, παρά και αντίθετα με τις προεκλογικές διακηρύξεις της, διαλύθηκε την επαύριο των εκλογών, με ευθύνη κυρίως του ΚΚΕ-εσ. Η ΧΔ και η Σοσιαλιστική Πορεία επέμεναν στη συνέχιση της λειτουργίας και δράσης κατά το κοινό πρόγραμμα.

• Το 1981 η ΧΔ κατέρχεται αυτόνομα στις εκλογές για το Εθνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά για πολύ λίγες ψήφους έχασε την έδρα στις Βρυξέλες.

• Το 1985 η ΧΔ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ «για την ολοκληρωμένη αλλαγή». Ο Πρόεδρός της Νίκος Ψαρουδάκης εκλέγεται, ως ανεξάρτητος βουλευτής Επικρατείας, και αφήνει πολιτική παρακαταθήκη, με την Παρρησία και την Τόλμη του, στη Βουλή των Ελλήνων.

• Το 1989 αποφασίζεται η αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές, αφού η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είχε καταστεί αδύνατος, λόγω των σκανδάλων και της ¨δεξιάς στροφής¨ των κυβερνήσεών του.

• Μετά την εκλογική αναποτελεσματικότητα του 1989, η ΧΔ δεν έχει δώσει άλλη εκλογική παρουσία στον εκλογικό στίβο. Δεν έπαψε, όμως, να υπάρχει.
Λειτουργεί ως κίνημα πνευματικό, κοινωνικό και πολιτικό. Έχει οργανώσει, με μεγάλη επιτυχία και απήχηση, δεκάδες εκδηλώσεις για καίρια προβλήματα, της Παιδείας, του Πολιτισμού, της Κοινωνίας και των Εθνικών Δικαίων μας.
Τον Αγώνα αυτόν συνεχίζει και τώρα, υποσχόμενη, ουδέποτε να εγκατάλειψει

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ο Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος

Ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη και τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι.

Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως και δυνάμεως εποίει τέρατα και σημεία μεγάλα εν τω λαώ».(Πραξ.Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού. Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους.

Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν το Στέφανο να βλαστημεί το Μωϋσή και το Θεό.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις συκοφαντίες, που οι ίδιοι είχαν ενσπείρει, άρπαξαν με μίσος το Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, τάχα για να απολογηθεί.

Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια- κεραυνούς εναντίον των Ιουδαίων. Και από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορος.

Τότε ακράτητοι από το μίσος οι Ιουδαίοι, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό.

Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του, «Κύριε, μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην». Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή.

Απολυτίκιο
« Βασίλειον διάδημα, ἐστέφθη σή κορυφή, ἐξ ἄθλων ὧν ὑπέμεινας, ὑπέρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Μαρτύρων Πρωτοάθλε Στέφανε σύ γάρ τήν Ἰουδαίων, ἀπελέγξας μανίαν, εἶδες σου τόν Σωτήρα, τοῦ Πατρός δεξιόθεν. Αὐτόν οὔν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν».

Εκκλησίας μας τιμά την μνήμη στις 27 Δεκεμβρίου.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.xfe.gr/

ΤΟ ΣΤΑΧΥ

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΤΟ SITE THΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Πληροφορίες

Αρχειοθήκη ιστολογίου