ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΜΟΣΧΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΓ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΧΟΝ ΞΑΝΑ?

Το τέλος των ιδεολογιών έφτασε, είπαν κάποιοι. Το ένα σύστημα κατέρρευσε, το άλλο αρχίζει να τρίζει. Η απογοήτευση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων και ιδίως των νέων, που ήλπιζαν ότι η σύγχρονη εποχή θα τους έδινε την ευκαιρία να βιώσουν κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους. Αντιθέτως, τα παλαιά προβλήματα αυξήθηκαν και δημιούργησαν καινούρια πιο σύνθετα και πιο δυσβάσταχτα. Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει και αφορούν τη νέα γενιά δείχνουν, ότι έρχεται μια νέα φουρνιά απογοητευμένων και συγχρόνως απολιτίκ νέων, που δεν πιστεύουν σε τίποτα και σε κανέναν. Η φιλιά, ο έρωτας, η αλληλεγγύη δεν υπάρχουν γι’αυτούς. Οι διάφοροι θεσμοί ( οικογένεια, στρατός εκκλησία, εκπαίδευση κτλ) είναι μια υπόθεση τελειωμένη και αυτό γιατί νιώθουν ότι κανείς από αυτούς δεν μπορεί να τους δώσει όραμα για τη ζωή, κανείς δεν μπορεί να ακούσει τον κρυφό τους αναστεναγμό! Για την πολιτική ουδείς λόγος δε γίνεται εφόσον όλα γίνονται για το συμφέρον των υμετέρων και όχι του συνόλου. Έτσι η γενιά αυτή των απελπισμένων νέων οδηγείται στο μηδενισμό και την καταστροφολατρεία. Αυτή είναι, δυστυχώς, η ζοφερή πραγματικότητα της πατρίδας μας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Εμείς, βέβαια, έχουμε να αντιτάξουμε με καμάρι τις προσπάθειες της ΕΧΟΝ στα πανεπιστήμια και στη γενιά του 1980 και 1990 για μια διαφορετική προσέγγιση της πολιτικής, ως συμμετοχή του όλου ανθρώπου που αντιστέκεται στην φθορά και τον θάνατο, αλλά και στον οποιοδήποτε φασισμό προέρχεται από τον υλισμό του Καίσαρα. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε τους αγώνες αλλά και την αγωνία όλων αυτών των νέων της ΕΧΟΝ που αγωνίστηκαν με θάρρος και παρρησία σε δύσκολους καιρούς να δώσουν την ελπίδα και την καλή μαρτυρία στην νέα γενιά. Θα μου πείτε τώρα αυτό είναι μια παλαιά υπόθεση, τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Σας υπενθυμίζω, όμως, ότι η Χριστιανική Δημοκρατία δεν είναι ένα τυχαίο πολιτικό κίνημα, έχει χριστιανικές αρχές και αυτό την κάνει πάντοτε επίκαιρη. Αυτό το ξέρετε καλά εσείς οι πάλε ποτέ ΕΧΟΝΙΤΕΣ. Μα θα μου πείτε έχουν γίνει λάθη στο κίνημα, έχουν υπάρξει υπερβολές, τι τα σκαλίζουμε όλα αυτά. Σύμφωνοι και λάθη έγιναν και υπερβολές υπήρξαν, ουδείς αλάνθαστος. Η πολιτική όμως δεν σταματάει ποτέ και αυτό γιατί είναι μια συνεχής προσπάθεια του ανθρώπου να ρυθμίσει σωστά το ζην. Γιατί θα πρέπει λοιπόν να γίνει αυτό τώρα; Τώρα που ο άνθρωπος χτυπημένος και καταρακομενος από τις δυο συμπληγάδες του υλισμού θα ψάχνει ένα χέρι βοηθείας και ιδίως η νέα γενιά . .

Ποιός, λοιπόν, θα πρέπει να του δώσει αυτήν την διέξοδο.? Τα κινήματα της νέας εποχής? Τα νεοπαγανοεθνικιστικα πολιτικά σχήματα.? Οι οικολογίζοντες κρατικοδίαιτοι και πολυεκατομμυριούχοι τσαρλατάνοι των ΜΚΟ? Οι αστέρες της τηλεόρασης? Οι κουκουλοφόροι αντιεξουσιαστές; Ποιός; Μήπως ήρθε η ώρα να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας για μια νέα ΕΧΟΝ σύγχρονη και επαναστατική?